سندرم تونل کارپال چیست؟
سندرم تونل کارپال ، که به آن فشردگی عصب میانی یا مدیان نیز گفته می شود، نوعی بیماری است که باعث بی حسی ، گزگز یا ضعف در دست شما می شود.
این امر به دلیل فشار بر عصب مدیان اتفاق می افتد که طول بازوی شما را طی می کند، از مجرای مچ دست به نام تونل کارپال عبور می کند و به دست ختم می شود. عصب مدیان حرکت و احساس انگشت شست و حرکت همه انگشتان را کنترل می کند، به غیر از انگشت کوچک.
در صورت نیاز به خدمات پزشکی و درمان در منزل و همچنین ویزیت آنلاین پزشک عمومی و متخصص کافی ست با کارشناس ما به شماره 09026797778 تماس بگیرید و یا در واتساپ پیام دهید.
علائم سندرم تونل کارپال
علائم سندرم تونل کارپال شامل موارد زیر است:
- سوزش ، سوزن سوزن شدن یا بی حسی و خارش کف دست و انگشت شست یا انگشتان اشاره و میانی
- ضعف در دست و مشکل در نگهداری وسایل
- احساس شوک مانند در انگشتان
- احساس سوزن سوزن شدن که به سمت بازو حرکت می کند
ابتدا ممکن است حس کنید که انگشتان "به خواب می روند" و شب ها بی حس می شوند. این مشکل معمولاً به دلیل چگونگی نگه داشتن دست در هنگام خواب اتفاق می افتد. صبح ممکن است با بی حسی و احساس گزگز در دستان خود بیدار شوید که ممکن است تا شانه نیز ادامه یابد. در طول روز، هنگامی که چیزی را با مچ دست خم می کنید ، ممکن است علائم شعله ور شود ، مانند هنگام رانندگی یا کتاب خواندن. در اوایل بیماری، تکان دادن دست ها ممکن است به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید. اما بعد از مدتی ممکن است باعث از بین رفتن بی حسی نشود. با بدتر شدن سندرم تونل کارپال ، ممکن است قدرت گرفتن وسایل در دستان شما کمتر شود زیرا عضلات دست تحلیل می روند. همچنین درد و گرفتگی عضلات نیز بیشتر خواهد شد.
عصب میانی به دلیل تحریک یا فشار در اطراف خود نمی تواند آنطور که باید عمل کند. که منجر به مشکلات زیر می شود:
- کاهش سرعت تکانه های عصبی
- کاهش احساس در انگشتان دست
- کاهش قدرت و هماهنگی، به ویژه توانایی استفاده از انگشت شست برای نیشگون گرفتن
علل سندرم تونل کارپال
غالب افراد نمی دانند چه عواملی باعث سندرم تونل کارپال در آنها شده است. این بیماری می تواند به دلیل موارد زیر باشد:
- انجام حرکات تکراری ، مانند تایپ کردن ، یا هر نوع حرکت مچ دست که مرتباً انجام شود. این امر به ویژه در مورد کارهایی که هنگام انجام آنها دستان فرد پایین تر از مچ دست قرار گیرد صدق می کند.
- مشکلاتی مانند کم کاری تیروئید، چاقی، آرتریت روماتوئید و دیابت
- بارداری
عوامل خطر سندرم تونل کارپال
گروه های زیر ممکن است ریسک بیشتری در ابتلا به سندرم تونل کارپال داشته باشند:
زنان
زنان سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند. این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که آنها میل به داشتن تونل های کارپال کوچکتری دارند.
خانواده و ارث
یکی از اعضای خانواده ممکن است تونل کارپال کوچکی داشته باشید
شغل
شغلی داشته باشید که در آن حرکات تکراری با بازو ، دست یا مچ مرتباً انجام دهید، مانند کارگر خط مونتاژ ، خیاط یا چرخ کار، نانوایی، صندوقدار، آرایشگر یا نوازنده
شکستگی
شکستگی یا در رفتگی مچ دست
تشخیص سندرم تونل کارپال
پزشک ممکن است به کف مچ دست شما ضربه بزند ، آزمایشی به نام نشانه تینل (Tinel) یا خم کردن کامل مچ دست با کشش بازوها نیز ممکن است انجام شود. پزشک همچنین ممکن است آزمایشاتی از جمله موارد زیر را تجویز کند:
روش های تصویربرداری
رادیوگرافی ، سونوگرافی یا ام آر آی می تواند به پزشک امکان دهد استخوان ها و بافت ها را بررسی کند.
الکترومیوگرام
پزشک یک الکترود نازک را درون عضله قرار می دهد تا فعالیت الکتریکی آن را اندازه گیری کند.
مطالعه هدایت عصبی
پزشک الکترودها را به پوست می چسباند تا سیگنال های موجود در اعصاب دست و بازو را اندازه گیری کند.
درمان سندرم تونل کارپال
نوع درمان سندرم تونل کارپال به علائم و میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. روش های درمانی عبارتند از موارد زیر:
تغییر سبک زندگی
اگر حرکت تکراری باعث بروز علائم شما می شود ، بیشتر استراحت کنید یا فعالیتی را که باعث تحریک درد می شود کمتر انجام دهید.
تمرین و فعالیت
حرکات کششی یا تقویتی می توانند احساس بهتری در شما ایجاد کنند. تمرینات عصبی نیز می تواند به حرکت بهتر عصب در داخل تونل کارپال کمک کند.
بی حرکتی
پزشک ممکن است به شما بگوید برای جلوگیری از حرکت مچ دست و کاهش فشار بر اعصاب از آتل استفاده کنید. ممکن است یکی از آنها را در شب استفاده کنید تا به از بین بردن بی حسی یا احساس گزگز کمک کند. این کار می تواند به شما کمک کند تا بهتر بخوابید و به عصب مدیان خود استراحت دهید.
دارو
ممکن است پزشک برای جلوگیری از تورم از داروهای ضد التهاب یا استروئیدی استفاده کند.
عمل جراحی
اگر هیچ یک از این روش های درمانی موثر نباشد ، ممکن است یک عمل جراحی به نام جراحی تونل کارپال انجام شود که در این جراحی اندازه تونل کارپال افزایش می یابد و فشار وارد بر عصب را کاهش می دهد.
عوارض سندرم تونل کارپ
اگر به سندرم تونل کارپال مبتلا هستید و اقدامات درمانی انجام نداده اید، علائم می توانند طولانی مدت ادامه داشته و بدتر شوند. آنها همچنین می توانند ناپدید شوند و سپس مجددا ظاهر شوند. هنگامی که بیماری به موقع تشخیص داده شود ، درمان آن آسان تر است. می توان از آسیب دائمی به عضلات جلوگیری کرد و دست همانگونه که باید به فعالیت خود ادامه دهد.
پیشگیری از سندرم تونل کارپال
برای جلوگیری از سندرم تونل کارپال ، سعی کنید:
- مچ دستان خود را صاف نگه دارید.
- از آتل یا بریس استفاده کنید که به شما کمک می کند تا مچ دست در وضعیت خنثی باشد.
- از خم کردن و کشیدن مچ دستان خود به طور مکرر خودداری کنید.
- دستان خود را گرم نگه دارید.
- هر زمان که می توانید استراحت کنید.
- هنگام کار دست ها و مچ ها را در حالت مناسب قرار دهید.
در صورت نیاز به خدمات پزشکی و درمان در منزل و همچنین ویزیت آنلاین پزشک عمومی و متخصص کافی ست با کارشناس ما به شماره 09026797778 تماس بگیرید و یا در واتساپ پیام دهید.
منبع