آرتروز شایع ترین نوع آرتریت است که میلیون ها نفر در سراسر جهان به آن مبتلا می شوند. این بیماری زمانی رخ می دهد که غضروف محافظی که انتهای استخوان ها را اجاطه می کند با گذشت زمان تحلیل می رود.
اگرچه آرتروز می تواند به هر مفصلی آسیب برساند، اما این اختلال معمولاً مفاصل دست ، زانو ، لگن و ستون فقرات را تحت تأثیر قرار می دهد.
علائم آرتروز را معمولاً می توان کنترل کرد، اگرچه آسیب به مفاصل قابل برگشت نیست. داشتن فعالیت بدنی ، حفظ وزن مناسب و برخی از روش های درمانی ممکن است پیشرفت بیماری را کند کرده و به بهبود درد و عملکرد مفاصل کمک کنند.
علائم آرتروز
علائم آرتروز غالباً به کندی ایجاد می شوند و با گذشت زمان بدتر می شوند. علائم و نشانه های آرتروز شامل موارد زیر است:
درد
مفاصل مبتلا به آرتروز ممکن است در حین حرکت یا بعد از آن دچار درد شوند.
خشکی
خشکی مفصل ممکن است در هنگام بیدار شدن از خواب یا بعد از مدتی غیرفعال بودن بیشتر خود را نشان دهد.
تندرنس
مفصل ممکن است هنگامی که به آن یا اطرافش فشار می آورید احساس تندرنس کند.
از دست دادن انعطاف پذیری
ممکن است نتوانید مفصل خود را در دامنه حرکتی کامل آن حرکت دهید.
احساس سایش
هنگام استفاده از مفصل ممکن است احساس ساییده شدن داشته باشید و صدای ترک خوردن بشنوید.
خار استخوان
این تکه های اضافی استخوان که احساس توده های سخت دارند ممکن است در اطراف مفصل آسیب دیده ایجاد شوند.
تورم
تورم ممکن است در اثر التهاب بافت نرم اطراف مفصل ایجاد شود.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد
اگر دچار درد یا خشکی مفصل شده اید که بعد از مدتی از بین نمی رود ، باید به پزشک مراجعه کنید.
علل آرتروز
آرتروز هنگامی اتفاق می افتد که غضروف هایی که انتهای استخوان های مفاصل را احاطه می کنند به تدریج دچار مشکل و خرابی می شوند. غضروف یک بافت سفت و لغزنده است که حرکت بدون اصطکاک مفصل را امکان پذیر می کند. در نهایت اگر غضروف کاملاً فرسوده شود ، استخوان روی استخوان سایش پیدا می کند.
آرتروز غالباً به عنوان بیماری "سایشی" شناخته می شود. اما علاوه بر تجزیه غضروف ، آرتروز کل مفصل را نیز درگیر می کند. آرتروز باعث ایجاد تغییراتی در استخوان و تحلیل رفتن بافتهای پیوندی مفصل که عضله را به استخوان متصل می کند، می شود. همچنین باعث التهاب پوشش مفصلی می شود.
عوامل خطر آرتروز
عواملی که می توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند عبارتند از:
بالا رفتن سن
خطر آرتروز با بالا رفتن سن افزایش می یابد.
جنسیت
زنان بیشتر از مردان به آرتروز مبتلا می شوند، هرچند دلیل آن مشخص نیست.
چاقی
داشتن اضافه وزن از چند جهت بر ابتلا به آرتروز تاثیر می گذارد و هرچه وزن بیشتری داشته باشید ریسک ابتلا بیشتر می شود. افزایش وزن باعث افزایش فشار به مفاصل تحمل کننده وزن مانند لگن و زانو می شود. همچنین بافت چربی پروتئین هایی تولید می کند که می تواند باعث التهاب مضر داخل و اطراف مفاصل شود.
آسیب های مفصلی
آسیب هایی مانند آن هایی که هنگام ورزش یا هنگام تصادف رخ می دهند، می توانند خطر آرتروز را افزایش دهند. حتی صدماتی که سالها پیش رخ داده اند و به ظاهر بهبود یافته اند ممکن استخطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.
فشار مکرر بر روی مفصل
اگر شغل یا ورزشی که دارید فشار تکراری را روی مفصل وارد می کند، ممکن است در نهایت مفصل دچار آرتروز شود.
ژنتیک
برخی از افراد ریسک ابتلا به آرتروز را به ارث می برند.
تغییر شکل استخوان
برخی از افراد با ناهنجاری مفاصل و یا نقص غضروف متولد می شوند.
برخی از بیماری های متابولیک
این بیماری ها شامل دیابت و بیماری دیگری است که بدن آهن زیادی دارد که به آن هموکروماتوز می گویند.
عوارض آرتروز
آرتروز یک بیماری دژنراتیو است که با گذشت زمان بدتر می شود و اغلب منجر به درد مزمن می شود. درد و خشکی مفصل می تواند به حدی شدید باشد که انجام کارهای روزمره را دشوار کند.
افسردگی و اختلالات خواب می تواند ناشی از درد و ناتوانی آرتروز باشد.
منبع