آزمایش بیلی روبین خون چیست؟ آزمایش بیلی روبین سطح بیلی روبین را در خون اندازه گیری می کند. بیلی روبین یک رنگدانه زرد رنگ است که در طی تجزیه طبیعی گلبول های قرمز خون ساخته می شود. بیلی روبین از کبد عبور می کند و در نهایت از بدن دفع می شود.
سطوح بالای از حد طبیعی بیلی روبین ممکن است نشان دهنده انواع مختلف مشکلات کبدی یا مجرای صفراوی باشد. گاهی اوقات، سطوح بالای بیلی روبین ممکن است به دلیل افزایش سرعت تخریب گلبول های قرمز خون (همولیز) باشد.
حتما بخوانید: آزمایش و نمونه گیری در منزل
آزمایش بیلی روبین چرا انجام می شود ؟
آزمایش بیلی روبین معمولاً به عنوان بخشی از یک گروه آزمایش برای بررسی سلامت کبد انجام می شود. آزمایش بیلی روبین ممکن است برای موارد زیر انجام شود:
- بررسی زردی- زردی پوست و چشم که در اثر افزایش سطح بیلی روبین ایجاد می‌شود. یکی از کاربردهای رایج این آزمایش اندازه گیری سطح بیلی روبین در نوزادان برای بررسی وضعیت زردی نوزاد است.
- تعیین اینکه آیا ممکن است در مجاری صفراوی، کبد یا کیسه صفرا، انسداد وجود داشته باشد.
- کمک به تشخیص بیماری کبدی به ویژه هپاتیت، یا نظارت بر نحوه پیشرفت آن.
- کمک به معاینه کم خونی ناشی از تخریب گلبول های قرمز خون.
- کمک به فالوآپ نحوه عملکرد یک روش درمانی
- کمک به ارزیابی سمی بودن داروهای مشکوک
برخی از آزمایشات رایج که ممکن است همزمان با آزمایش بیلی روبین انجام شوند عبارتند از:
- آزمایش های بررسی عملکرد کبد. آزمایش های خونی که آنزیم ها یا پروتئین های خاصی را در خون اندازه گیری می کند.
- آلبومین و پروتئین کل. سطح آلبومین - پروتئینی که توسط کبد ساخته می شود - و پروتئین کل نشان می دهد که کبد چقدر پروتئین هایی را که بدن برای مبارزه با عفونت و انجام وظایف دیگر به آن نیاز دارد، تولید می کند.
- آزمایش شمارش کامل سلول های خون. این آزمایش چندین جزء و ویژگی های خون را اندازه گیری می کند.
- آزمایش زمان پروترومبین. این آزمایش زمان لخته شدن پلاسما را اندازه گیری می کند.
آنچه در آزمایش بیلی روبین باید در نظر داشت
آزمایش بیلی روبین با استفاده از نمونه خون انجام می شود. معمولاً خون از طریق یک سوزن کوچک که وارد رگ در بازوی شما می شود، گرفته می شود. یک لوله کوچک برای جمع آوری خون به سوزن متصل می شود.
ممکن است با وارد شدن سوزن در بازوی خود درد سریعی احساس کنید و پس از برداشتن سوزن در کوتاه مدت کمی درد در محل آن احساس کنید. خون مورد نیاز برای آزمایش بیلی روبین در نوزادان معمولاً با استفاده از یک لانست تیز برای شکافتن پوست پاشنه گرفته می شود. ممکن است پس از آن کبودی جزئی در محل سوراخ وجود داشته باشد.
خون برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. معمولاً می توانید بلافاصله به فعالیت های عادی خود بازگردید.
نتایج آزمایش بیلی روبین
نتایج آزمایش بیلی روبین به صورت بیلی روبین مستقیم، غیر مستقیم یا کل بیان می شود. بیلی روبین کل ترکیبی از بیلی روبین مستقیم و غیر مستقیم است. به طور معمول، نتایجی برای بیلی روبین مستقیم و کل دریافت خواهید کرد.
نتیجه طبیعی برای آزمایش بیلی روبین کل 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) برای بزرگسالان و معمولاً 1 میلی گرم در دسی لیتر برای افراد زیر 18 سال است. نتیجه طبیعی برای بیلی روبین مستقیم به طور کلی 0.3 میلی گرم در دسی لیتر است.
این نتایج ممکن است از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر کمی متفاوت باشد. نتیجه طبیعی ممکن است برای زنان و کودکان کمی متفاوت باشد، و نتایج ممکن است تحت تأثیر مصرف برخی غذاها، داروها یا ورزش شدید باشد. حتماً به پزشک خود در مورد هر نوع غذا یا دارویی که مصرف کرده اید و میزان فعالیت خود اطلاع دهید تا نتایج شما به درستی تفسیر شود.
سطح بیلی روبین پایین تر از حد طبیعی معمولاً نگران کننده نیست. سطوح بالا ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری کبدی باشد.
سطوح بالاتر از حد طبیعی بیلی روبین مستقیم در خون ممکن است نشان دهنده این باشد که کبد شما به درستی بیلی روبین را تجزیه نمی کند. افزایش سطح بیلی روبین غیر مستقیم ممکن است نشان دهنده مشکلات دیگری باشد.
یکی از علل شایع و بدون ضرر افزایش بیلی روبین، سندرم ژیلبرت یا گیلبرت است، کمبود آنزیمی که به تجزیه بیلی روبین کمک می کند. پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری را برای بررسی وضعیت شما تجویز کند. نتایج آزمایش بیلی روبین همچنین ممکن است برای نظارت بر پیشرفت برخی بیماری ها مانند زردی استفاده شود.
منبع