همه چیز در مورد بیماری مزمن انسدادی ریه یا COPD

بیماری مزمن انسدادی ریه که معمولاً COPD نامیده می شود، گروهی از بیماری های پیشرونده ریه است. شایع ترین این بیماری ها آمفیزم ریوی و برونشیت مزمن است. بسیاری از افراد مبتلا به COPD به هر دوی این بیماری ها مبتلا می شوند.

بیماری مزمن انسدادی ریه  یا COPD چیست؟

بیماری مزمن انسدادی ریه که معمولاً COPD نامیده می شود، گروهی از بیماری های پیشرونده ریه است. شایع ترین این بیماری ها آمفیزم ریوی و برونشیت مزمن است. بسیاری از افراد مبتلا به COPD به هر دوی این بیماری ها مبتلا می شوند.

آمفیزم ریوی به آرامی کیسه های هوا را در ریه ها از بین می برد که در جریان هوای بیرونی اختلال ایجاد می کند. برونشیت باعث التهاب و باریک شدن لوله‌های نایژه می‌شود که اجازه می‌دهد مخاط ایجاد شود.

تخمین زده می شود که حدود 30 میلیون نفر در ایالات متحده به COPD مبتلا هستند که البته نیمی از آنها از ابتلا به آن بی خبرند. COPD در صورت عدم درمان می تواند منجر به پیشرفت سریعتر بیماری، مشکلات قلبی و بدتر شدن عفونت های تنفسی شود.

در صورت نیاز به خدمات پزشکی و درمان در منزل و همچنین ویزیت آنلاین پزشک عمومی و متخصص کافی ست با کارشناس ما به شماره 09026797774 تماس بگیرید و یا در واتساپ پیام دهید.

علائم COPD چیست؟

COPD تنفس را سخت می کند. علائم ممکن است در ابتدا خفیف باشد که با سرفه های متناوب و تنگی نفس شروع می شود. همانطور که پیشرفت می کند، علائم می تواند ثابت تر شود تا جایی که نفس کشیدن به طور فزاینده ای دشوار شود. ممکن است خس خس سینه و خشکی در قفسه سینه را تجربه کنید یا خلط اضافی ایجاد شود.

علائم اولیه

در ابتدا، علائم COPD می تواند بسیار خفیف باشد. ممکن است آنها را با سرماخوردگی اشتباه بگیرید.

علائم اولیه عبارتند از:

• تنگی نفس گاه به گاه، به خصوص بعد از ورزش
• سرفه خفیف اما مکرر
• نیاز به صاف کردن گلو، به خصوص اول صبح

ممکن است شروع به تغییر کنید، مانند پرهیز از پله بالا رفتن و فعالیت های بدنی.

بدتر شدن علائم

علائم ممکن است به تدریج بدتر شوند و نادیده گرفتن آنها سخت تر شود. همانطور که ریه ها بیشتر آسیب می بینند، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

• تنگی نفس، حتی پس از فعالیت های خفیف مانند بالا رفتن از پله ها
• خس خس سینه که نوعی تنفس پر سر و صدا با صدای بلند، به ویژه در هنگام بازدم است
• احساس فشار در قفسه سینه
• سرفه مزمن، با یا بدون مخاط
• باید هر روز مخاط را از ریه های خود خارج کنید
• سرماخوردگی مکرر، آنفولانزا، یا سایر عفونت های تنفسی
• کمبود انرژی

در مراحل بعدی COPD، علائم ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

• خستگی
• تورم پا، مچ پا یا ساق پا
• کاهش وزن

اگر در حال حاضر سیگار می‌کشید یا به طور مرتب در معرض دود سیگار هستید، احتمالاً علائم بسیار بدتر می‌شوند.

درمان اورژانسی

مراقبت های پزشکی فوری در موارد زیر مورد نیاز است:

• ناخن ها یا لب های تان مایل به آبی یا خاکستری شده اند، زیرا نشان دهنده سطح پایین اکسیژن در خون است.
• در نفس کشیدن مشکل دارید یا نمی توانید صحبت کنید
• احساس گیجی، سردرگمی یا ضعف می کنید
• تپش قلب دارید

چه چیزی باعث COPD می شود؟

اکثر افراد مبتلا به COPD حداقل 40 سال سن دارند و سابقه مصرف سیگار دارند. هر چه به مدت طولانی تر و به دفعات بیشتر محصولات تنباکو مصرف کنید، خطر ابتلا به COPD بیشتر است. علاوه بر دود سیگار، دود پیپ و دود دست دوم نیز می تواند باعث COPD شود. در صورت ابتلا به آسم و مصرف سیگار، خطر ابتلا به COPD بیشتر است.

علل دیگر

همچنین اگر در محل کار در معرض مواد شیمیایی و دود قرار دارید، ممکن است به COPD مبتلا شوید. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا و استنشاق گرد و غبار نیز می تواند باعث COPD شود. در کشورهای در حال توسعه، همراه با دود تنباکو، خانه‌ها اغلب تهویه مناسبی ندارند و خانواده‌ها مجبور هستند تا دود ناشی از سوخت مورد استفاده برای پخت و پز و گرمایش را تنفس کنند. ممکن است یک استعداد ژنتیکی برای ابتلا به COPD وجود داشته باشد. تخمین زده می شود تا 5 درصد افراد مبتلا به COPD کمبود پروتئینی به نام آلفا 1 آنتی تریپسین دارند. این کمبود باعث بدتر شدن ریه ها می شود و همچنین می تواند بر کبد تأثیر بگذارد. ممکن است عوامل ژنتیکی مرتبط دیگری نیز وجود داشته باشد.

تشخیص COPD

هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص COPD وجود ندارد. تشخیص بر اساس علائم، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایشات است. هنگام مراجعه به پزشک، حتماً تمام علائم خود را ذکر کنید. اگر:

• سیگاری هستید یا در گذشته سیگار می کشیدید
• در حین کار در معرض محرک های ریه قرار دارید
• زیاد در معرض دود سیگار هستید
• سابقه خانوادگی ابتلا به COPD دارید
• آسم یا سایر بیماری های تنفسی دارید
• از داروهای بدون نسخه یا نسخه ای استفاده می کنید

تست و آزمایش

در طول معاینه فیزیکی، پزشک از گوشی پزشکی برای گوش دادن به ریه ها در حین تنفس استفاده می کند. بر اساس تمام این اطلاعات، پزشک ممکن است برخی از این آزمایش‌ها را برای درک کامل‌تری تجویز کند:

• اسپیرومتری یک تست غیر تهاجمی برای ارزیابی عملکرد ریه است. در طول تست ، نفس عمیق می کشید و سپس در لوله ای که به اسپیرومتر متصل است می دمید.
• آزمایش‌های تصویربرداری، مانند رادیوگرافی قفسه سینه یا سی تی اسکن. این تصاویر می توانند تصاویری دقیق به ریه ها، رگ های خونی و قلب ارائه دهند.
• آزمایش گاز خون شریانی. این آزمایش شامل گرفتن نمونه خون از یک سرخرگ برای اندازه گیری اکسیژن خون، دی اکسید کربن و سایر سطوح مهم است.

این آزمایش‌ها می‌توانند به تشخیص COPD یا بیماری دیگری مانند آسم، بیماری محدودکننده ریه یا نارسایی قلبی کمک کنند.

درمان COPD

درمان می تواند علائم را کاهش دهد، از عوارض جلوگیری کند و به طور کلی پیشرفت بیماری را کند کند. تیم مراقبت های بهداشتی ممکن است شامل یک متخصص ریه و درمانگرهای فیزیکی و تنفسی باشد.

اکسیژن درمانی

اگر سطح اکسیژن خون شما خیلی پایین است، می توانید اکسیژن مکمل را از طریق ماسک یا کانول بینی دریافت کنید تا به تنفس بهتر کمک کند.

عمل جراحي

جراحی برای COPD شدید یا زمانی که سایر درمان‌ها ناموفق بوده‌اند، در نظر گرفته می‌شود که در صورت ابتلا به نوعی آمفیزم شدید احتمال بیشتری دارد. یکی از انواع جراحی بولکتومی نام دارد. در طول این روش، جراح فضاهای بزرگ و غیر طبیعی هوا (بولا) را از ریه ها خارج می کند.

یکی دیگر از جراحی‌ها کاهش حجم ریه است که بافت‌های آسیب دیده ریه را بر می دارد. جراحی کاهش حجم ریه می تواند در بهبود تنفس موثر باشد اما تعداد کمی از بیماران تحت این جراحی بزرگ و تا حدودی خطرناک قرار می گیرند. پیوند ریه در برخی موارد یک گزینه است. پیوند ریه می تواند به طور موثر COPD را درمان کند اما خطرات زیادی دارد.

یک روش کمتر تهاجمی برای بهبود کارایی جریان هوا در افراد مبتلا به آمفیزم شدید به نام دریچه های اندوبرونشیال (EBV) وجود دارد که دریچه‌های یک طرفه هستند که هوای دمیده شده را به سمت ریه‌های سالم هدایت می‌کنند و از ریه‌های آسیب‌دیده دور می‌شوند.

تغییر سبک زندگی

برخی از تغییرات سبک زندگی نیز ممکن است به کاهش علائم یا تسکین کمک کند. اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. پزشک می تواند محصولات یا خدمات پشتیبانی مناسب را توصیه کند. تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض دود دست دوم و دودهای شیمیایی خودداری کنید.

تغذیه مورد نیاز بدن خود را دریافت کنید. برای ایجاد یک برنامه غذایی سالم با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید. با پزشک خود در مورد اینکه چقدر ورزش برای شما بی خطر است صحبت کنید.

داروهای COPD

داروها می توانند علائم را کم کرده و تشدید بیماری را کاهش دهند. ممکن است برای یافتن دارو و دوزی که برای شما بهترین کارایی را دارد، آزمایش و خطا طول بکشد اما اینها برخی از انتخاب های شما هستند:

گشادکننده های برونش استنشاقی

داروهایی به نام برونکودیلاتور به شل شدن ماهیچه های خشک در مجرای هوایی کمک می کنند. آنها معمولاً از طریق دستگاه تنفسی یا نبولایزر دریافت می شوند. گشادکننده های برونش کوتاه اثر بین 4 تا 6 ساعت دوام دارند. فقط زمانی از آنها استفاده می کنید که به آنها نیاز دارید. برای درمان علائم مداوم، انواع طولانی اثر تر وجود دارد که می توانید هر روز از آنها استفاده کنید. آنها حدود 12 ساعت دوام می آورند.

برای افراد مبتلا به COPD که در طول ورزش دچار تنگی نفس یا مشکل تنفسی می‌شوند، انجمن قفسه سینه آمریکا قویاً یک آگونیست بتا طولانی اثر (LABA) همراه با یک آنتاگونیست موسکارینی طولانی‌اثر (LAMA) را توصیه می‌کند.

این گشادکننده‌های برونش با شل کردن ماهیچه‌های منقبض شده در راه‌های هوایی عمل می‌کنند که راه‌های هوایی را برای عبور بهتر هوا باز می‌کنند. آنها همچنین به بدن کمک می کنند مخاط را از ریه ها پاکسازی کند. این دو نوع گشادکننده برونش را می توان به صورت ترکیبی از طریق استنشاق یا با نبولایزر دریافت کرد.

کورتیکواستروئیدها

برونکودیلاتورهای طولانی اثر معمولاً با گلوکوکورتیکواستروئیدهای استنشاقی ترکیب می شوند. یک گلوکوکورتیکواستروئید می تواند التهاب راه های هوایی را کاهش دهد و تولید مخاط را کاهش دهد. گشادکننده برونش طولانی اثر می‌تواند عضله راه های هوایی را شل کند و به بازتر ماندن راه‌های هوایی کمک کند. کورتیکواستروئیدها به شکل قرص نیز موجود هستند.

مهارکننده های چهار فسفودی استراز

این نوع دارو را می توان به شکل قرص برای کمک به کاهش التهاب و تسکین راه های هوایی مصرف کرد. به طور کلی برای COPD شدید همراه با برونشیت مزمن تجویز می شود.

تئوفیلین

این دارو تنگی قفسه سینه و تنگی نفس را کاهش می دهد. همچنین ممکن است به جلوگیری از شعله ور شدن بیماری کمک کند. به شکل قرص موجود است تئوفیلین یک داروی قدیمی است که ماهیچه های راه های هوایی را شل می کند و ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

آنتی بیوتیک ها و ضد ویروس ها

در صورت ابتلا به برخی عفونت های تنفسی ممکن است آنتی بیوتیک ها یا ضد ویروس ها تجویز شوند.

واکسن

برای کاهش خطر سایر عفونت‌های تنفسی، از پزشک خود بپرسید که آیا باید سالانه واکسن آنفولانزا، واکسن پنوموکوک و تقویت‌کننده کزاز که شامل محافظت در برابر سیاه سرفه (سیاه سرفه) باشد را تزریق کنید یا خیر.

توصیه های غذایی برای افراد مبتلا به COPD

رژیم غذایی خاصی برای COPD وجود ندارد اما یک رژیم غذایی سالم برای حفظ سلامت کلی مهم است. هرچه قوی تر باشید، توانایی بیشتری برای جلوگیری از عوارض و سایر مشکلات سلامتی خواهید داشت.

انواع غذاهای مغذی را از این گروه ها انتخاب کنید:

• سبزیجات
• میوه ها
• دانه ها
• پروتئین
• لبنیات

همچنین، به یاد داشته باشید که نمک را کنار بگذارید. این باعث می شود بدن آب را حفظ کند که می تواند تنفس را تحت فشار قرار دهد.

مایعات

به مقدار زیاد مایعات بنوشید. نوشیدن حداقل شش تا هشت لیوان مایعات بدون کافئین در روز می تواند به رقیق شدن مخاط کمک کند.  نوشیدنی های کافئین دار را محدود کنید زیرا می توانند با داروها تداخل داشته باشند. اگر مشکلات قلبی دارید، ممکن است نیاز به نوشیدن کمتر داشته باشید، بنابراین با پزشک خود صحبت کنید.

کنترل وزن

حفظ وزن سالم مهم است. هنگام ابتلا به COPD، نفس کشیدن انرژی بیشتری می گیرد، بنابراین ممکن است نیاز به دریافت کالری بیشتری داشته باشید. اما اگر اضافه وزن دارید، ریه ها و قلب شما ممکن است سخت تر کار کنند. اگر کم وزن یا ضعیف هستید، حتی مراقبت اولیه بدن ممکن است دشوار شود. به طور کلی، ابتلا به COPD سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و توانایی شما را برای مبارزه با عفونت کاهش می دهد.

عادات غذایی

شکم پر باعث می‌شود ریه‌های شما منبسط شوند و تنگی نفس ایجاد شود. اگر متوجه شدید که این اتفاق برای شما می افتد، این راه حل ها را امتحان کنید:

• حدود یک ساعت قبل از غذا راه های هوایی خود را پاک کنید.
• لقمه های کوچکتری از غذا بردارید.
• سه وعده غذایی در روز را با پنج یا شش وعده غذایی کوچکتر تعویض کنید.
• در مصرف مایعات تا آخر صبر کنید تا در طول وعده غذایی کمتر احساس سیری کنید.

زندگی با COPD

COPD به کنترل بیماری مادام العمر نیاز دارد. این به معنای پیروی از توصیه های تیم مراقبت های بهداشتی و حفظ سبک زندگی سالم است. از آنجایی که ریه‌های شما ضعیف شده‌اند، باید از هر چیزی که ممکن است بر آن‌ها فشار وارد کند یا باعث شعله‌ور شدن آن شود، اجتناب کنید. در اینجا لیستی از مواردی وجود دارد که باید هنگام تنظیم سبک زندگی خود در نظر بگیرید.

• از سیگار کشیدن خودداری کنید. اگر برای ترک سیگار مشکل دارید، با پزشک خود در مورد برنامه های ترک سیگار صحبت کنید. سعی کنید از دود دست دوم، دودهای شیمیایی، آلودگی هوا و گرد و غبار اجتناب کنید.
• ورزش.کمی ورزش در روز می تواند به شما کمک کند قوی بمانید. با پزشک خود در مورد اینکه چقدر ورزش برای بدن مفید است صحبت کنید.
• رژیم غذایی حاوی غذاهای مغذی داشته باشید. از غذاهای فرآوری شده که سرشار از کالری و نمک هستند اما فاقد مواد مغذی هستند، خودداری کنید.
• درمان سایر بیماری ها اگر بیماری های مزمن دیگری همراه با COPD دارید، مهم است که آن ها را نیز درمان کنید، به ویژه دیابت و بیماری قلبی.
• نظافت منزل. به هم ریختگی ها را تمیز کنید و خانه خود را ساده کنید تا انرژی کمتری برای تمیز کردن و انجام سایر کارهای خانگی مصرف شود. اگر COPD پیشرفته دارید، برای کارهای روزانه کمک بگیرید.
• برای شعله ور شدن آماده باشید. اطلاعات تماس اضطراری خود را همراه داشته باشید و روی یخچال بچسبانید. اطلاعاتی در مورد داروهایی که مصرف می کنید و همچنین دوزها را درج کنید. شماره های اضطراری را در گوشی خود ذخیره کنید.

  اگر تمایل دارید در خصوص درمان این بیماری با تیم پزشکی ما مشورت کنید (ویزیت آنلاین / حضوری) به شماره 09026797123 در واتس آپ پیام بدید.
زمان پاسخگویی 10 صبح تا 10 شب

مراحل COPD چیست؟

یکی از معیارهای COPD با درجه بندی اسپیرومتری به دست می آید. سیستم های درجه بندی مختلفی وجود دارد و یک سیستم درجه بندی بخشی از طبقه بندی GOLD است. طبقه بندی GOLD برای تعیین شدت COPD و کمک به تشکیل یک پیش آگهی و برنامه درمانی استفاده می شود.

بر اساس آزمایش اسپیرومتری چهار درجه GOLD وجود دارد:

• درجه 1: خفیف
• درجه 2: متوسط
• درجه 3: شدید
• درجه 4: بسیار شدید

این بر اساس نتیجه تست اسپیرومتری FEV1 است. مقدار هوایی است که می توانید در ثانیه اول بازدم اجباری از ریه ها تنفس کنید. شدت آن با کاهش FEV1 افزایش می یابد. طبقه بندی GOLD همچنین علائم فردی و سابقه تشدید حاد را در نظر می گیرد. بر اساس این اطلاعات، پزشک می تواند یک گروه به شما اختصاص دهد تا در تعیین درجه COPD شما کمک کند.

با پیشرفت بیماری، بیشتر مستعد عوارضی مانند زیر می شوید:

• عفونت های تنفسی، از جمله سرماخوردگی، آنفولانزا و ذات الریه
• مشکلات قلبی
• فشار خون بالا در شریان های ریوی (فشار خون ریوی)
• سرطان ریه
• افسردگی و اضطراب

آیا ارتباطی بین COPD و سرطان ریه وجود دارد؟

COPD و سرطان ریه مشکلات عمده سلامتی در سراسر جهان هستند. این دو بیماری به طرق مختلفی با هم مرتبط هستند. COPD و سرطان ریه چندین عامل خطر مشترک دارند. سیگار اولین عامل خطر برای هر دو بیماری است. اگر دود دست دوم استنشاق کنید یا در محل کار در معرض مواد شیمیایی یا بخارات دیگر قرار بگیرید، هر دو احتمال بیشتری خواهند داشت.

ممکن است یک استعداد ژنتیکی برای ابتلا به هر دو بیماری وجود داشته باشد. همچنین، خطر ابتلا به COPD یا سرطان ریه با افزایش سن افزایش می یابد. در سال 2009 تخمین زده شد که بین 40 تا 70 درصد افراد مبتلا به سرطان ریه به COPD مبتلا هستند. همین تحقیق سال 2009 به این نتیجه رسید که COPD یک عامل خطر برای سرطان ریه است.

تحقیقی در سال 2015 نشان می‌دهد که آنها ممکن است جنبه‌های متفاوتی از یک بیماری مشابه داشته باشند و COPD می‌تواند عاملی محرک در سرطان ریه باشد. در برخی موارد، افراد تا زمانی که سرطان ریه در آنها تشخیص داده نشود، متوجه نمی شوند که به COPD مبتلا هستند.

با این حال، ابتلا به COPD لزوماً به این معنی نیست که به سرطان ریه مبتلا خواهید شد. این بدان معنی است که در معرض خطر بیشتری هستید. این دلیل دیگری است که اگر سیگار می کشید، ترک آن ایده خوبی است.

آمار COPD

در سرتاسر جهان، تخمین زده می‌شود که حدود 65 میلیون نفر از افراد مبتلا به COPD متوسط ​​تا شدید هستند. حدود 16 میلیون بزرگسال در ایالات متحده COPD دارند. اکثر افراد مبتلا به COPD  چهل سال یا بیشتر سن دارند. اکثر افراد مبتلا به COPD سیگاری یا سیگاری های سابق هستند. سیگار مهمترین عامل خطری است که می توان آن را تغییر داد.

در 5 درصد از افراد مبتلا به COPD، علت یک اختلال ژنتیکی ناشی از کمبود پروتئینی به نام آلفا 1 آنتی تریپسین است. COPD علت اصلی بستری شدن در بیمارستان در کشورهای صنعتی است. در ایالات متحده، COPD عامل تعداد زیادی از مراجعه بخش اورژانس و پذیرش در بیمارستان است.

در سال 2000، اشاره شد که بیش از 700000 پذیرش در بیمارستان و تقریباً 1.5 میلیون مراجعه به بخش اورژانس وجود داشت. COPD سومین علت مرگ و میر در ایالات متحده است. سالانه زنان بیشتر از مردان در اثر COPD جان خود را از دست می دهند.

پیش بینی می شود که تعداد بیماران مبتلا به COPD از سال 2010 تا 2030 بیش از 150 درصد افزایش یابد. بیشتر آن را می توان به پیری جمعیت نسبت داد.

در صورت نیاز به خدمات پزشکی و درمان در منزل و همچنین ویزیت آنلاین پزشک عمومی و متخصص کافی ست با کارشناس ما به شماره 09026797774 تماس بگیرید و یا در واتساپ پیام دهید.

چشم انداز افراد مبتلا به COPD چیست؟

COPD به طور کلی امید به زندگی را کاهش می دهد، اگرچه چشم انداز آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. افراد مبتلا به COPD که هرگز سیگار نکشیده اند ممکن است کاهش متوسطی در امید به زندگی داشته باشند، در حالی که سیگاری های سابق و فعلی احتمالاً کاهش بیشتری خواهند داشت.

COPD به کندی پیشرفت می کند. حتی ممکن است ندانید که در مراحل اولیه به آن مبتلا هستید. پس از تشخیص، باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنید. همچنین باید اقداماتی را برای کنترل وضعیت خود و ایجاد تغییرات مناسب در زندگی روزمره انجام دهید.

معمولاً می توان علائم اولیه را کنترل کرد و انتخاب های خاص سبک زندگی می تواند به شما در حفظ کیفیت زندگی برای مدتی کمک کند. با پیشرفت بیماری، علائم می توانند به طور فزاینده ای محدود شوند. افراد مبتلا به مراحل شدید COPD ممکن است نتوانند بدون کمک از خود مراقبت کنند. آنها در معرض افزایش خطر ابتلا به عفونت های تنفسی، مشکلات قلبی و سرطان ریه هستند. آنها همچنین ممکن است در معرض خطر افسردگی و اضطراب باشند.

علاوه بر سیگار، چشم انداز به میزان پاسخ به درمان و اینکه آیا می توانید از عوارض جدی جلوگیری کنید بستگی دارد. پزشک در بهترین موقعیت برای ارزیابی سلامت کلی و ارائه ایده ای در مورد انتظارات شماست.

منبع